To 1831 ο Γάλλος
συγγραφέας Honoré de Balzac έγραψε και κυκλοφόρησε σε 750 αντίτυπα ένα
βιβλίο με τίτλο La
peau
de
chagrin (Το μαγικό δέρμα). Το βιβλίο είχε μεγάλη επιτυχία, καθιέρωσε τον Balzac ως
συγγραφέα και του έδωσε τη δυνατότητα να κερδίσει 4000 φράγκα από το νέο
συμβόλαιο, για άλλα 1200 αντίτυπα, που υπέγραψε με τον εκδότη του.
Η υπόθεση του έργου τοποθετείται στο Παρίσι των αρχών του 19ου αιώνα. Ένας νέος άνδρας, ο Raphaël de Valentin, που έχει χάσει στη χαρτοπαιξία και τα τελευταία του χρήματα και έχει πάρει απόφαση να πέσει στον Σηκουάνα, ανακαλύπτει σε κάποιο παράξενο μαγαζί ένα κομμάτι δέρμα (shagreen είναι το τραχύ δέρμα που προέρχεται από την πλάτη του αλόγου και chagrin στα γαλλικά σημαίνει θλίψη) που έχει τη δύναμη να του ικανοποιεί όλες του τις επιθυμίες, ενώ εκείνο, κάθε φορά, παρουσιάζει ένα ζάρωμα στη λεία του επιφάνεια. Όλα φαντάζουν ιδανικά, όμως υπάρχει και κάτι ακόμα: κάθε φορά που το δέρμα κάνει μια ευχή του πραγματικότητα, απορροφά από τον Raphaël ένα μέρος από τη φυσική του ενέργεια. Το δίλημμα του ανθρώπου ανάμεσα στα εφήμερα υλικά αγαθά και την επιθυμία για πραγματική ευτυχία είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου. Με τα λόγια του Balzac, ο άνθρωπος έχει μπροστά του τρεις επιλογές: vouloir (=θέληση), pouvoir (=δύναμη), savoir (=γνώση). Ο νεαρός επιλέγει τα δύο πρώτα και ζει μπουκωμένος με πλούτη, έρωτα και δόξα. Όμως, σιγά-σιγά και επώδυνα, αρχίζει να διαπιστώνει την αθλιότητα και τη μιζέρια της ζωής του και, την ώρα που πεθαίνει, αντιλαμβάνεται με τραγικό τρόπο πως ό,τι άξιζε πραγματικά το είχε πλάι του.
 |
Από
την τηλεταινία του Alain
Berliner (2010)
Raphaël o Thomas Coumans
|
Το
περίεργο είναι πως Το μαγικό δέρμα που σκότωσε τον κάτοχό του, τον απερίσκεπτο ο Raphaël,
χάρισε στον συγγραφέα του τη σύντροφο της ζωής του, την πολωνέζα βαρόνη Ewelina Hańska, η
οποία, στη μακρινή πατρίδα της, την Ουκρανία, έμαθε για εκείνον, παρήγγειλε και
διάβασε τα βιβλία του και του έγραψε ένα γράμμα υπογράφοντας ως L’Etrangère (=Η
Ξένη).
.jpg)
Το βιβλίο αυτό του Balzac ήταν η βάση για το λιμπρέτο της όπερας Die tödlichen Wünsche του Giselher Klebe, που γράφτηκε το 1959, ενώ φαίνεται ότι και ο Sigmund Freud το εκτίμησε πολύ. Επίσης, υποστηρίζουν ορισμένοι μελετητές, υπήρξε η βασική έμπνευση του Oscar Wilde για το δικό του έργο, The Portrait of Dorian Gray (Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ).
Πηγές
για τις εικόνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου