Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Γεώργιος Καραϊσκάκης


Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης έζησε την εποχή που τα παληκάρια πήγαιναν στη μάχη χορεύοντας.
Ο γιος της καλογριάς, ο οπλαρχηγός, ο στρατηγός της ελληνικής επανάστασης του ’21, ο φόβος και ο τρόμος των εχθρών του, ο φθισικός, ο ατίθασος, ο εριστικός και βλάσφημος, πέρασε μια ζωή γεμάτη από ρήξεις, διαμάχες, συγκρούσεις, διασυρμούς, αγώνες, μάχες και θυσίες, αλλά έμεινε αδούλωτος και περήφανος, τρανός και νικηφόρος. Πέθανε από λαβωματιά στις 23 Απριλίου 1827.
Για κείνον έχουν γραφτεί 3 τραγούδια.
Το πρώτο το 1969. Στίχοι, μουσική και ερμηνεία του Διονύση Σαββόπουλου, από τον δίσκο του Το περιβόλι του τρελού.



Το δεύτερο το 1970. Οι στίχοι είναι του Φώντα Φιλέρη και η μουσική του Κώστα Χατζή, ο οποίος και το ερμηνεύει:


Το τρίτο γράφτηκε το 2011 και είναι το τραγούδι των τίτλων στην ταινία Οι ιππείς της Πύλου του Νίκου Καλογερόπουλου, σε στίχους και μουσική του ίδιου. Ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.


Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Ο κυρ Αντώνης


Ο «κυρ Αντώνης» από τον Μάνο και τη Μελίνα. Τρυφερό, μελαγχολικό, ιδιαίτερο.


Μάνος Χατζιδάκις


Βλάσση Τρεχλή, Το αρχαϊκό χαμόγελο του Μάνου Χατζιδάκι, Αθήνα, Εκδ. Οδός Πανός, 2011.


Ένα σπάνιο βιβλίο για τον Μάνο Χατζιδάκι και την εποχή του, την Ελλάδα από π.Χ. έως σήμερα. Τώρα. Οι φίλοι του, οι τέχνες τους, οι συνθήκες, το ρεμπέτικο, ο Μπαχ, ο Μότσαρτ ...

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Sherlock Holmes


Λονδίνο. 1887. Οι δρόμοι είναι παγωμένοι, οι διαβάτες λιγοστοί, σφιγμένοι στα παλτά τους και με καλά φυλαγμένα τα μυστικά τους. Οι άμαξες διασχίζουν κροταλίζοντας την Baker Street. Στο 221B αυτού του δρόμου η Mrs Hudson σερβίρει τσάι και κέικ γλυκάνισου στον γιατρό John Watson.

Ο Dr. Watson

Όμως, ο Sherlock Holmes, ο ιδιότροπος συγκάτοικός του, αρνείται να λάβει μέρος στην τυπική αυτή εγγλέζικη ιεροτελεστία. Κάθεται, φορώντας τη ρόμπα του, πλάι στο τζάκι, απελπιστικά κοντά στο ράφι με το μυστικό του όπλο κατά της ανίας και της διανοητικής αδράνειας. Τα νευρώδη του δάχτυλα είναι σφιγμένα, τα μακριά του πόδια δεν βολεύονται στην πολυθρόνα, το γερακίσιο βλέμμα του είναι θολό. Το βιολί του είναι ριγμένο αδιάφορα στο πάτωμα, τα βιβλία του είναι σκορπισμένα παντού, οι δοκιμαστικοί σωλήνες, γεμάτοι με δύσοσμα υγρά, εκπέμπουν ανησυχητικούς θορύβους. 


Αιφνίδια, ο Sherlock Holmes πετάγεται όρθιος, ρίχνει μια ματιά στο παράθυρο και ορμάει στο δωμάτιό του. Ένα κομψό σακάκι έχει αντικαταστήσει τη ρόμπα και η ανυπομονησία έχει πάρει τη θέση της κατάθλιψης.
-          Έρχεται, Watson.
-          Ποιος έρχεται, Holmes;
-          Πελάτης, Watson
Μια καινούρια περιπέτεια ξεκινάει, ένα νέο μυστήριο, που θα λυθεί χάρη στη μοναδική μέθοδο του Sherlock Holmes, τη μέθοδο της επαγωγής. Αν σ’ αυτήν είναι ανακατεμένος και ο σατανικός καθηγητής Moriarty, ο αιώνιος εχθρός του δαιμόνιου ντετέκτιβ, τόσο το καλύτερο.  


Ο κόσμος στα τέλη του 19ου αιώνα χρειάζεται τη λογική και ο πατέρας του Sherlock Holmes, ο Sir Arthur Conan Doyle, του την προσφέρει στην πιο επεξεργασμένη και εκλεπτυσμένη μορφή της.

Το εξώφυλλο του περιοδικού Strand

Ο Sherlock Holmes είναι κάτι περισσότερο από ένας λογοτεχνικός ήρωας. Είναι ένας θρύλος.

Άγαλμα του Sherlock Holms στην πλατεία Picardi, 
στο Εδιμβούργο, γενέθλια πόλη του Conan Doyle

235 ηθοποιοί έχουν υποδυθεί τον Sherlock Holmes, άλλοι με μεγαλύτερη επιτυχία ...

O Basil Rathbone ως Sherlock Holms 
τη δεκαετία του ’40

... άλλοι με μικρότερη επιτυχία.


Ο Benedict Cumberbatch 
ως Sherlock Holms (2010)

Και ορισμένοι δίχως επιτυχία.

O Robert Downey Jr. ως Sherlock Holms 
και ο Jude Law ως Dr. Watson (2009)
  
Όμως, ο Sherlock Holmes βρήκε την ιδανική του μορφή στο πρόσωπο του ηθοποιού Jeremy Brett (γι' αυτόν θα μιλήσουμε μια άλλη φορά).


  




  Και ένας Sherlock Holmes διαφορετικός, σε μια έξυπνη κινηματογραφική παρωδία. Sherlock Holmes ο Michael Caine και John Watson ο Ben Kingsley. Εδώ οι ρόλοι αλλάζουν. Διορατικός, ορθολογιστής, αποτελεσματικός είναι ο γιατρός Watson, ο οποίος δημιουργεί μια μυθιστορηματική persona, τον Sherlock Holmes, στον οποία κάποια στιγμή αποφασίζει να δώσει σάρκα και οστά. Γι’ αυτό προσλαμβάνει έναν αποτυχημένο μέθυσο θεατρίνο ... H ταινία λέγεται Without a clue και είναι σκηνοθετημένη από τον Thom Eberhardt.

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Jacques Brel


Τον ξαναθυμήθηκα σήμερα, τον αγαπημένο του γαλλικού chanson, το τρομερό παιδί της γαλλικής μουσικής σκηνής. Ο Abbé Brel, όπως ονόμαζε ο Georges Brassens τον Jacques, ήταν ένας μύθος της γαλλικής μουσικής. Βέλγος, που έζησε στο Παρίσι, φλαμανδόφωνος που τραγούδησε στα γαλλικά, τρυφερός με μπόλικο σαρκασμό, ξένοιαστος μα και δραματικός, μουσικός, ποιητής και θεατρίνος, ένα υπέροχο και ιδιόμορφο κράμα, έζησε έντονα και πέθανε πριν γεράσει.


Τον θυμάμαι πάντοτε όταν είμαι σε αυτή την αμφιθυμία που όλοι την ξέρετε, κάπως χαρούμενη και κάπως μελαγχολική, χωρίς να υπάρχει λόγος ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Μπορεί να είναι η άνοιξη, μπορεί να είναι οι άνθρωποι, μπορεί αυτό να είναι το φυσικό: το μή λίην.


Ο Jacques Brel, ιππότης ενός άλλου καιρού, με συντροφεύει όταν νιώθω έτσι και τον ευγνωμονώ γι’ αυτό. 

Les bourgeois από συναυλία το 1962.


Το γυναικείο πορτραίτο στη ζωγραφική


Ένα πολύ ιδιαίτερο βίντεο με θέμα το γυναικείο πορτραίτο στη ζωγραφική. Η μουσική που το διατρέχει είναι του Johann Sebastian Bach, Sarabande from Suite for Cello No. 1 in G Major, BWV.